Biemla – liedtekst

Ze kijkt terug op haar leven 
‘s Ochtends in Avondzon
Ze heeft heel veel mogen geven
Vanaf de dag dat het begon

Als klein meisje aan haar moeder
Als zus aan haar grote zus
Als vriendin aan haar vriendinnen
Elk afscheid met een kus  

Eenzame winter, wit en zwart
Ze moet er niet aan denken
Raakt haar in haar hart
Altijd maar alleen zijn
Contact is dat ze mist
Niemand die nog een bezoekje brengt
Haar hoop lijkt uitgewist

Het leven liep wat anders
Dan dat ze had verwacht
Ze kwam jong in ons land
Werd veracht

Als moeder met haar meisjes
Hier niet met haar zus
Als vrouw met haar lieve man
Elk afscheid met een kus

Eenzame winter, wit en zwart
Ze moet er niet aan denken
Raakt haar in haar hart
Altijd maar alleen zijn
Contact is dat ze mist
Niemand die nog een bezoekje brengt
Haar hoop lijkt uitgewist

Het zou toch overwaaien
Maar het werd ineens windstil
Alles valt weg
‘T was nimmer nooit zo kil

Toch feest men op het stadsplein 
En zingt men in de kerk
Haar dikste tranen vloeien
Is dat dan ook God’s werk

Eenzame winter, wit en zwart
Ze moet er niet aan denken
Raakt haar in haar hart
Altijd maar alleen zijn
Contact is dat ze mist
Niemand die nog een bezoekje brengt aan haar

Eenzame winter, wit en zwart
Ze moet er niet aan denken
Raakt haar in haar hart
Altijd maar alleen zijn
Contact is dat ze mist
Niemand die nog een bezoekje brengt
Haar hoop is uitgewist

Tekst: Marco Hulsebos
Muziek: Marco Hulsebos
Arrangement: Arjuna Sansaar
© Legado 2022