In gesprek met Jelle Wouda
IK MIS JOU
Na 10 weken van wat het beste seizoen zou moeten worden, gingen ineens de deuren dicht en ging het licht in de grote zaal uit. En dat is nog steeds het geval. Het is voor Jelle Wouda en zijn Stadsgehoorzaal een donkere periode. Met lockdown op lockdown en de dreiging van gemuteerde varianten van het virus voelt dat ook daadwerkelijk zo voor de medewerkers van het theater.
Achter de schermen wordt echter hard gewerkt, gebeuren er mooie dingen en dat brengt voor het team heel veel positiviteit. “Met ons allen plegen we het nodige onderhoud aan ons theater en hebben we de toiletgroepen gesloopt, die een nieuwe plaats hebben gekregen.”, aldus Jelle. “Zodra er versoepelingen zijn om weer mensen te kunnen ontvangen, zijn we er klaar voor. We staan in de startblokken. Voor de hele sector is het natuurlijk een groot drama, we moeten deze tijd en de ruimte die het geeft wel gebruiken om te kijken hoe een aantal zaken slimmer en beter kan. Kijken over de crisis heen, dat geeft energie en moed.”
Begin maart stonden alle seinen op groen, alle voorstellingen liepen wat kaartverkoop betreft erg goed, de financiële gezondheid van de organisatie was uitmuntend en er stonden mooie voorstellingen op de agenda. Dat kwam ineens tot stilstand. “Ik dacht nog daar zijn we de komende twee maanden wel zoet mee, de eerste voorstellingen werden al snel doorgeschoven. Maar daarna nog een keer en nog een keer. Je voelt je als een schoonmaker die steeds het stof voor zich uit veegt. Achter je is het schoon, maar voor je wordt de berg steeds hoger. We hebben al enkele voorstellingen doorgeschoven naar 2023.” Ook de eigen musicalproductie van de Stadsgehoorzaal, waar ze altijd hoge ogen mee gooien bij de jaarlijkse Amateur Musical Awards, moest stopgezet worden. “Dat is er jammer natuurlijk voor alle betrokkenen.”
“Gelukkig heeft de Gemeente Kampen zich loyaal opgesteld en zijn de prestatievoorwaarden voor de financiële steun even los gelaten. Dat is een groot gebaar, want de vaste lasten wegen zwaar.” Met de huidige steunmaatregelen redt de Stadsgehoorzaal het net, mede door de goede eerste twee maanden van 2020. Nu is er al lange tijd geen verhuur, geen horeca en geen kaartverkoop. “Hopelijk kunnen we voor de zomer nog wat voorstellingen programmeren, dat is hard nodig.”
In deze periode, die ook ruimte geeft, maakt de Stadsgehoorzaal samen met de grote culturele instellingen van Kampen plannen voor de toekomst. In Sambiq slaan de Stadsgehoorzaal, het Archief, het Museum, de Bibliotheek en Quintus de handen ineen. Sambiq wil een sterk verbindend platform zijn voor de kunst en cultuur in Kampen. Op dit moment werken ze aan de verduidelijking van de rol van cultuur in Kampen. Ze willen met elkaar meer betekenen voor de mensen in de stad. “Op zoek naar de gemene deler, welke vaak in mooie initiatieven in de cultuur te vinden is. En daarmee heeft cultuur de rol om de maatschappij bij elkaar te houden. Wat kunnen wij als culturele organisaties doen met de mensen om ons heen, met de stad? Daar zoeken we naar.”
“De impact van de huidige crisis is voor ons nog lang niet voorbij als iedereen gevaccineerd is. Dat gaat voor ons nog wel even duren. Wij zijn gebaat bij vertrouwen in een nieuwe cultureel landschap, want dat gaat er wel komen door deze crisis. Cultuur is niet digitaal, cultuur moet je meemaken met al je zintuigen. We zitten al genoeg op ons scherm, cultuur is het middel om daar uit te komen. Samen beleven, samen delen, ontmoeten en dat alles in een andere omgeving”.
“Ons relatief klein team is ontzettend gemotiveerd, maar waar je het voor doet, het publiek, dat missen we heel erg. Het uitzicht dat er niet is, voelt oprecht zwaar. Stef Bos heeft het al zo vaak in onze mooie zaal gezongen ‘Ik mis jou’.“ Maar missen de Kampenaren ook het theater, zoals het theater de Kampenaren mist?
